Alun Leach Jones is one of Australia’s most respected artists, though he was raised in the North Wales village of Glasfryn. His paintings have been described as a ‘synthesis between external observation and inner vision’. His works use the expressive power of colour, line and affinities of shape exploding in a riot of primary pigments in motion. The relationship between science, poetry and art holds a fascination for him, fusing together in many of his works. He has studios in New York and Sydney but uses his rich Celtic heritage in several of his works. He says that ‘as I grow older, it seems to me that I increasingly draw upon my feelings for my Welsh background’. In 1996 he was elected as a member of the Royal Cambrian Academy and this is the first Exhibition of his work in Conwy.

David Carpanini

David Carpanini was born in the coal mining village of Abergwynfri South Wales, and is now Professor of Art at the University of Wolverhampton. The etchings that are part of this show are strong in impact; roads rush blackly into infinity, two up two down miner’s cottages sadly terrace themselves along lonely streets with barely a sign of humanity. The spectator appears to be swiftly taken out of town though the inhabitants of these streets are the background for close-up figures who are scrupulously and minutely observed, banding themselves together defensively in the rainy grey atmosphere. Superficially they seem to be very realistic, but they are also very abstract in so far as one shape is placed against another. Shapes and objects relate to each other, and the people in the situations show these narrative elements.

Peter Prendergast

Alun Leach Jones

Mae Alun Leach Jones yn enedigol o bentref Glasfryn yng Ngogledd Cymru ond erbyn heddiw mae’n un o artistiaid fwyaf parchus Awstralia. Disgrifiwyd ei luniau fel ‘cyfuniad o wyliadwriaeth allanol a gwelediad mewnol’. Mae ei waith yn defnyddio pwer mynegol lliw, llinnell a chyswllt ffurf mewn ffrwydriad o lliwiau cynradd symudiadol. Mae’r perthynas rhwng gwyddoniaeth, barddoniaeth a chelf yn ei hudo ac yn ymdoddi’n llawer o’i waith. Mae ganddo stiwdios yn Efrog Newydd a Sydney ond yn aml mae’n defnyddio ei etifeddiaeth celtaidd yn ei waith. Dywedai ‘fel yr wyf yn heneiddio mae’n debyg mod i’n tynnu mwy ar fy nheimladau am fy nghefndir cymraeg’. Yn 1996 cafodd ei etholi yn aelod o’r Academi Frenhinol Gymreig, dyma’r arddangosfa cyntaf o’i waith yng Nghonwy.

David Carpanini

Ganwyd David Carpanini ym mhentref glofaol Abergwynfri yn Ne Cymru, mae nawr yn Athro Celf ym Mhrifysgol Wolverhampton. Mae’r ysgythriadau sy’n rhan o’r sioe yma yn drawiadol; lonydd yn brysio’n ddu i anfeidroldeb, rhesi o fythynod bach y glowyr yn estyn yn drist ar hyd strydoedd unig, bron heb unrhyw arwyddocad o fywyd yno. Mae’n ymddangos fod y gwyliwr yn cael ei ddenu allan o’r dref er fod trigolion y strydoedd yn gefndir i ffigyrau agos sy’n cael eu gwylio’n fanwl a chydwybodol, maent yn casglu gyda’i gilydd yn amddiffynnol yn yr awyrgylch llwyd a glawiog. Ar y gwyneb maent i weld yn realistig, ond mae nhw hefyd yn haniaethol cyn belled ag fod un ffurf yn cael ei gosod yn erbyn un arall. Mae ffurfiau a gwrthrychau’n cysylltu a’i gilydd, a mae’r pobol yn y sefyllfeydd yma’n cyfleu’r elfennau traethiadol.

Peter Prendergast